Dating struktur jest trudne, ale kompleks w Nan Madol na Pohpei był prawdopodobnie zamieszkany już w 800 c.a. prawdopodobnie jako sztuczne wyspy z bardziej skomplikowanych budynków i struktur religijnych dodanych do witryny od 1000-1400 c.e. Nan Madol prawie na pewno służył jako miejsce gospodarcze, rządowe i religijne dla scentralizowanej monarchii, która jest historycznie nazywana „Saudeleurs”. Legenda głosi, że Saudelaurowie pochodzili z innych miejsc, być może z południa lub zachodu, ale nigdy nie ustalono żadnego konkretnego pochodzenia. Nan Madol stracił na znaczeniu i został później porzucony po obaleniu dynastii Saudeleur.
Blaty do kuchni jak użytkować
Historia ustna sugeruje, że obalenie to było przez grupę wojowników z Kosrae. Megalityczne miejsce w Lelu na wyspie Kosrae, oparte na badaniach randkowych i ustnej historii, urosło do rangi około 1400 c.e., co odpowiada mniej więcej upadkowi Nan Madol i przetrwało przez około trzysta następnych lat. Został on w dużej mierze porzucony przez czas europejskich kontaktów. Architektura w tych mikronowskich miejscach jest charakterystyczna i ma niewiele wspólnego z innymi megalitycznymi miejscami. Natomiast o blatach do kuchni poczytasz na blaty do kuchni: https://kamieniarstwobydgoszcz.pl/kamieniarstwo/blaty-kuchenne/.
Prizmatyczne kolumny bazaltowe sprowadzono z dużej odległości do sztucznych wysp, a skałę ułożono w warstwy noszy i prowadnic wypełnionych w centrum rogowymi gruzami. Konstrukcja ta pozwalała na tworzenie ścian o wysokości do 10 metrów z dużą trwałością. Obecność piramid schodkowych w południowo-zachodnim narożniku Nan Madol, jak również w Lelu sugeruje pewne wpływy melanezyjskie, ale inne struktury, takie jak rezydencja królewska, struktury religijne i obszary wspólne, jak również rozbudowany system wzajemnych połączeń kanałów nie ma odpowiednika gdzie indziej w regionie Pacyfiku.
Blaty do kuchnia a nowoczesne teorie
Megalitów używano do różnych celów, począwszy od służenia jako wyznaczniki granic terytorium, poprzez przypominanie o minionych wydarzeniach, aż po bycie częścią religii społeczeństwa. Wspólne motywy, w tym oszustów i siekiery, wydają się być symbolami władzy politycznej, podobnie jak oszust był symbolem egipskich faraonów.
- Wśród rdzennej ludności Indii, Malezji, Polinezji, Afryki Północnej, Ameryki Północnej, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej, uwielbienie tych kamieni lub użycie tych kamieni do symbolizowania ducha lub bóstwa jest możliwe.
- Na początku XX wieku niektórzy uczeni uważali, że wszystkie megality należały do jednej globalnej „kultury megalitycznej” (hiperdyfuzyzm, np. g. ‚szkoła w Manchesterze’, autorstwa Graftona Elliota Smitha i Williama Jamesa Perry’ego), ale od dawna zostało to obalone przez nowoczesne metody randekowe.
- Nie uważa się już dłużej, że istniała paneuropejska kultura megalityczna, chociaż istniały kultury regionalne, nawet na tak małych obszarach, jak wyspy brytyjskie. Archeolog Euan Mackie napisał: „Podobnie nie można wątpić, że ważne kultury regionalne istniały w okresie neolitu i mogą być definiowane przez różne rodzaje kręgów kamiennych i lokalnych stylów garncarskich. Nikt nigdy nie był na tyle pochopny, aby domagać się ogólnokrajowej jedności wszystkich aspektów archeologii neolitycznej!”